کلمات مکنونه ۴۰

ای بندهٴ من

 

از بند مُلک خود را رهائی بخش و از حبس نَفس خود را آزاد کن. وقت را غنیمت شمر، زیرا که این وقت را دیگر نبینی و این زمان را هرگز نیابی.

بند: ریسمان

مُلک: سرزمین، کشور

"تأ کید در اینکه انسان قدر وقت را بداند و عمر خود را بیهوده هدر نکند چه که این وقت را دیگر نیابد و این زمان را هرگز نبیند ... و در این فقرۀ مبارکه غیر از معنی ظاهره، اشاراتی صریح در باره موقع خطیر و یوم عظیم یعنی ظهور اعظم جمال مبارک آمده است. جمال مبارک در بسیاری از الواح و آثار اهل عالم را به اهمیت وقت و ساعت و میقات ظهور مبارک خود متوجه ساخته بیانات عدیده در این مورد نازل فرموده اند و این وقت را گاهی به یوم، گاهی به روز، گاهی به ساعت، گاهی به قیامت و زمانی به وقت عنوان فرموده اند..." ~کنز اسرار، ج ۲، ص ۱۶۰

"حریت (آزادی) مفیدی که به حال انسان نافع است و انسان از آن به واقع بهره مند میشود، بهترین راهش این است که در ظل قوانین الهی حاصل آید... برای اینکه در شریعت الهی حدودی و سننی هست که تکلیف هر طبقه ای را معین کرده است. به فقرا دستور خاصی میدهد، به اغنیاء دستور خاصی میدهد، به دولت دستور خاصی میدهد، به رعایا دستورها و فرمانهای مخصوصی میدهد و برای هر کدام وظیفه خاصی معین میکند. وارد شدن در ظل احکام الهی سبب میشود که جمیع طبقات مردم و هر فردی، در هر رتبه و مقامی که هست، هم از جهت خود محفوظ بماند و هم از ظلم ظالمین... اگر مردم آنچه را که خداوند منان از آسمان وحی در کتابش نازل شده اطاعت کنند حقیقتا خود را در آزادی کاملی که از هر جهت محفوظ و مصون هستند، مشاهده خواهند کرد... خوشا به حال کسی که به مقصود الهی پی ببرد و بداند که خداوند در آنچه که از آسمان مشیتش که بر اهل عالم غلبه دارد نازل فرموده، مقصودش چه چیز است…" ~ تقریرات کتاب مستطاب اقدس، ص۲۷۶

"حضرت باب در شرح ساعت و قیامت میفرمایند: "یوم قیامت یومی است مثل امروز، شمس طالع میگردد و غارب ... و آن یومی است بسیار عظیم. شجره ای که لم یزل نطق او اننی أنا الله لا إله إلا أنا بوده ظاهر میشود ...از این جهت است که یوم قیامت را اعظم از هر یومی گفتند والا یومی است مثل کل ایام إلا آنکه ظهورالله در آن ظاهر…" ~ کتاب بیان فارسی، باب ۹، واحد ۸