کلمات مکنونه ۴۶

ای برادران طریق 

چرا از ذکر نگار غافل گشته‌اید و از قُرب حضرت یار دور مانده‌اید؟ صِرف جمال در سُرادق بی مثال بر عرش جلال مُستوی و شما به هوای خود به جدال مشغول گشته‌اید. روائح قدس میوزد و نسائم جود در هبوب و کل به زکام مبتلا شده‌اید و از جمیع محروم مانده‌اید. زهی حسرت بر شما. و علی الّذینهم یمشون علی اعقابکم و علی اثر اقدامکم هم یمرّون.

طریق: راه

ای برادران طریق: اهل سلوک و تصوف و اهل عرفان در سراسر عالم

نگار: محبوب، معشوق زیباروی

قُرب: نزدیکی

صرف: خالص

جمال: زیبایی

سُرادق: سراپرده، خیمه

عرش: تخت شاهی، سریر سلطنت

جلال: عظمت

مستوی: مستقر و جالس، برقرار

جدال: جنگ، ستیز

روائح: بوهای خوش

قدس: پاک و منزه

نسآئم: بادهای خوش ملایم - مفرد: نسیم

جود: کرم، بخشش

هبوب: وزیدن، درخشیدن

و علی الّذینهم یمشون علی اعقابکم و علی اثر اقدامکم هم یمرّون: و بر کسانی که پیروی میکنند شما را و بر اثر قدمهای شما حرکت میکنند. (مثل گذشتگان رفتار می کنند)

جمال و جلال: عرفای شرقی تجلی صفات الهی را در این عالم از دو طریق می دانند:  

یکی تجلی جمالی است که ظهور آن بسان: فضل، محبت، کرم، بخشش، لطف، عطوفت و زیبایی و امثال آن ظاهر می شود و دیگری تجلی جلالی که مظهر صفات و اسماء الهیه چون: قدرت، سطوت، عدالت، قهر، عظمت و جبروت حق است.

حضرت بهاءالله میفرمایند: "آنچه عرفا فکر نموده اند جمیع در رتبه خلق بوده و خواهد بود چه که نفوس عالیه و افئده مجرده هر قدر در سماء علم و عرفان طیران نمایند از رتبه ممکن و ما خلق فی انفسهم بانفسهم تجاوز نتوانند نمود... و هر نفسی فی الجمله تفکر نماید خود تصدیق می نماید به این که از برای خلق تجاوز از حد خود ممکن نه…" ~ آیات الهی، ص۱۰۲

"جمله عربی در آخر... میرساند که نه تنها مردم دوره بغداد و همزمان جمال مبارک مورد خطاب هستند بلکه همۀ کسانی که در همان راه پویا و بر اثر اقدام همان نفوس غافله قدم برمیدارند مورد خطاب میباشند و این وضع ادامه خواهد داشت تا آن زمان که میقات الهی برسد و عالم را تکان داده بلرزاند و نفوس را به شریعه الهیه راهنمایی نماید." ~کنز اسرار، ج ۲، ص ۶۲