کلمات مکنونه ۶

ای پسران ارض

به راستی بدانيد قلبی که در آن شائبه حسد باقی باشد البتّه به جبروت باقی من در نيآيد و از ملکوت تقديس من روائح قدس نشنود.

ارض: زمين، خاك، كره زمين

شائبه: آغشتگي، آلودگي

حسد: رشك، آرزوي زوال سعادت ديگري، غبطه خوردن منفي

جبروت: عظمت و جلال، عالم اسماء و صفات الهي

ملكوت: عالم الهي

تقديس: پاكيزه ساختن، به پاكي ستودن، نسبت پاكي و تنزيه دادن

روائح: بوها، بوهاي خوش يا بد - مفرد: رائحه

قدس: بهشت، پاك و منزه شدن

حضرت بهاءالله ميفرمايند: "قل الحسد يأ كل الجسد والغيظ يحرق الكبد أن اجتنبوا منهما كما تجتنبون من الأسد…" ~لوح طب

مضمون: بگو حسادت، جسد انسان را ميخورد و غضب، كبد آدميزاد را ميسوزاند، از هر دوي آنها همانطوري كه از شير درنده فرار ميكنيد، بپرهيزيد. 

حضرت بهاءالله ميفرمايند: "فَاسئلُ الله اَن يحفظك مِن الحَرارهِ الحِقدِ و صَباره الَبردِ انَّه قريب مُجيب." 

"مضمون: از خدا بخواهيد كه شما را از حرارت حقد و حسد و سرماي سخت زمستان محفوظ بدارد. بدرستيكه او نزديك و اجابت كننده است." ~اخلاق بهايي، ص ١٦٥